Hello, again. (&Megami)

M E G A M I

Een zwarte hengst galoppeerde met zekere passen door de vallei, maar deed geen verdere moeite om mooi te lopen. De grond was vochtig, een lichte nevel kwam tot aan zijn schouders en maakte dat hij zijn hoeven moeilijk kon onderscheiden. Het nieuwe, frisgroene gras begon al op te komen, wat eigenlijk een wonder was na de barre winter, en zorgde door de nevel voor een groene waas.

De wind voerde constant nietszeggende geuren aan, geuren die er niet toe deden. Langzaam, haast onmerkbaar, vlocht een nieuwe geur zich bij de rest, drong zijn neus en zijn brein in. De hengst had het eerst niet eens door, maar keek toen verbaasd op. Dynamic, zijn jongste kuddelid, was in de buurt, kwam zelfs naar hem toe. Megami bleef maar staan, de jaarling zou vanzelf wel verschijnen. En dat deed hij. 'Hallo Megami.' Sprak het jonge dier. 'Hallo Dynamic. Klaar voor je training?' Zijn stem had een klein, klein vleugje vrolijkheid.

M E G A M I

Megami keek het veulen goedkeurend aan, de zon steeg langzaam, het was nog redelijk vroeg en nog niet al te warm. Genoeg tijd voor de training dus. Hij wist alleen nog niet helemaal hoe hij het aan ging pakken... Hij zou het hengstje oefeningen laten doen voor spiermassa, en hij zou hem leren hoe met vreemden om te gaan. 'Maak je klaar, we gaan trainen. Ten eerste, we gaan elke dag rennen en oefeningen doen voor spiermassa. Daar beginnen we mee.' Megami keek het hengstje aan of het er iets tegenin te brengen had.