D Y N A M I C Cute? I'm pure evil bitch. Well they say the sky's the limit And to me that's really true But my friend you have seen nothin' Just wait 'till I get through Bad - Michael Jackson Een bruine jaarling galoppeerde over de vlakte, zijn korte manen zaten door de war door de koele wind die er waaide. De kleine struikjes en de paar bomen die op de vlakte stonden raasden langs hem heen. Dynamic was altijd aan het rennen als hij even zijn gedachten op een rijtje moest zetten, hij was dol op rennen. Altijd al geweest. Ook was het diertje erg snel. Voor zijn leeftijd althans. Hij stond op het punt om een wellicht belangrijke beslissing te maken, een beslissing die veel paarden hem aangeraden hadden. Maar hij was altijd te eigenwijs geweest om deze raad op te volgen. Doe het gewoon, zo moeilijk is het niet. Hinnik gewoon. Jouw kennende kun je er altijd nog onder uitkomen. Klonk een stem in zijn hoofd. Maar wat nou als je er niet onder uit kan komen? Dan zit je er mooi aan vast. De twee stemmen sproken elkaar tegen. Toch maakte de laatste stem hem huiverig, de gedachte alleen al. Dat hij er straks dan aan vast zou zitten. Zelfs als hij niet meer wilt. En toch voelde Dyn aan, dat dit wellicht een goede stap voor hem zou zijn. Een slechte kudde, waar hij misschien nog slechter zou worden als hij nu was. Dat idee stond hem wel aan. Hij wilde leren om slecht te zijn, hij wilde andere slechte paarden om zich heen hebben. De zon scheen over zijn glanzende vacht, de warmte prikte rond zijn littekens. En toch deerde dat hem niet, hij had een doel. En dat doel zal hij ook waar maken. Onderhand was het veulen zeker van zijn zaak, die ene stem in zijn hoofd had de strijd van de ander gewonnen en hem overtuigd. Hij zou gaan hinniken naar Megami. Hij zou lid worden bij Amner. Toch verbaasde het hem dat hij plots zo zeker van zijn zaak was. Zijn keuze leek noch goed, noch slecht. Dynamic begon te draven, een flinke middendraf moge het zijn. Het veulen hijgde nauwelijks van het lange galopperen, met zijn uithoudingsvermogen was het wel gesteld. Hij vond ergens een unieke plek, die bedekt was door bomen. Die zag je niet vaak op de vlakte. Eigenlijk was Dyn van plan geweest om nog wat door te reizen, tot hij in het dichte bos was. Deze plek was ook goed genoeg. Het hengstje ging comfortabel op rust staan en hinnikte, het was een hard geluid. Maar toch klonk zijn hinnik erg zuiver en helder. RED EYES - Filled with pure evil. |
Laatst aangepast door Dynamic op zo apr 21, 2013 7:04 am; in totaal 3 keer bewerkt