Een koele bries woei tussen de kale bergtoppen door. Er was niemand, afgezien een paar hazen, en een aantal kleine vogeltjes. Of toch? Vanuit de verte kwam een witee stip aangevlogen. Een paard, om precies te zijn, een paard met vleugels. Het was Bluewing, een Pegasus. Met een slag van haar twee gevederde witte vleugels, zweefde ze dooor de koele lucht. Met een glimlach keek ze naar beneden, waar de stenen die op de bergtoppen lagen wel kruimels leken. Het was mooi om te kunnen vliegen. Een leven lang op de grond lopen leek haar redelijk saai, alhoewel, het leek toch magisch om zonder onhandige een wandeling te kunnen maken. Het was lang geleden dat ze niet meer had durven fladderen tussen de wolken door. Dat was kort na de storm, waarin ze haar ouders was verloren. Op de een of andere manier was Bluewing niet eenzaam. Er leefden hier andere paarden, en ze had zich lang niet laten zien. Ze had besloten vandaag naar ze te gaan zoeken. Ze wist niet eens of ze de enige Pegasus was hier. Dalend naar een grassig plekje op een niet al te hoge en beklimbare berg landde ze, en nam een hapje gras, terwijl ze uitkeek over een deel van het gebied. Misschien kwam ze nog wel een ander paard tegen. Dat hoopte ze teminste.
Manen wapperden door de wind, een koele bries gleed over een champagne-kleurige vacht, de zon liet een zilveren hoorn schitteren. Het geluid van galopperende hoeven die op de harde grond neerkwamen was in de verte nog te horen. De champagne-kleurige hengst schoot over de bergen. Het gebied was hem vertrouwd, hij hoefde niet op te letten waar hij zijn hoeven neerzette. Hij had geen angst om te vallen.
Coverstory had al enkele dagen door de bergen heen gedwaald, hij voelde zich goed en gezond. Hij zat vol energie en die moest hij nu eenmaal kwijt, hij had al een tijdje gegaloppeerd. Toch hijgde hij amper. De hengst snoof de koele wind op, maar meende nog wat anders te ruiken dan de bekende geur van de bergen. Het duurde even voor hij de geur kon plaatsen, maar toen hij eenmaal wist. Wist hij het ook zeker. Het was een paard.
Energiek begon het dier te draven, de geur volgend. Bij elke drafpas werd de geur weer wat sterker. Hij wist dat het paard ver weg was, de geur was namelijk nog al zwak. Maar toch werd hij elke minuut sterker en sterker. Totdat het paard nog maar enkele meters bij hem vandaan stond. Het was een pegasus. Coverstory glimlachte. 'Hoi,' zijn stem klonk vriendelijk.
Het was fijn om weer eens een paard te zien, het dunbevolkte Amnesia kon soms best eenzaam zijn. Des te beter het was om weer een paard te zien. De hengst had hier nog geen pegasussen gezien. Dit was de eerste keer.
Er kwam iets of iemand aan. Bluewing spitste haar oren, om elk geluidje op te vangen. Een geluid van een dravend paard kwam dichterbij. Ze wachtte even, en inderdaad. Een witte eenhoorn. Ze had opgemerkt dat er veel eenhoorns leefden in de wereld van Amnesia. ''Hoi,'' De hengst glimlachte, en hij klonk aardig, en gedroeg zich ook zo. Bluewing zag het in zijn ogen. ''Hi.'' Brieste ze met een klein lachje. Opeens herinnerde ze zich iets. Waar herkende ze de geur van het paard van? Het schoot haar weer te binnen. De spotlight herd. Misschien was dit wel een lidt, of de alpha? Ze zou zich maar gaan voor stellen. Wel zo bleefd. En zou ze het vragen? Ze waagde het erop. ''Ik ben Bluewing. Ben jij een paard van de Spotlight herd?'' Ze wist niet zeker of ze zich vergiste, maar de geur kwam overeen.
'Ik ben Bluewing. Ben jij een paard van de Spotlight herd?' De hengst knikte en glimlachte. 'Ik ben Coverstory, alpha van de Spotlight Herd. Leuk je te ontmoeten Bluewing.' Zijn stem klonk helder en zuiver. Met een vriendelijke ondertoon. Ondanks dat het lente was, was het nog best fris op de bergen. Niet dat het erg koud was. De koele wind ketste tegen zijn vacht aan, maar hij voelde er weinig van. Zijn ogen volgden het bergachtige gebied, de ongelijke paden, de kleine plukjes gras. De hengst keek omhoog, bergen doemden achter elkaar op. De bergen waren hoog, veel hoger dan op het punt waar zij nu stonden. Cover had de bergen altijd al een prachtig gebied gevonden, wellicht zou hij het kunnen claimen als kuddegebied. Althans, hij kon het proberen.
